دنیا
دنیای پست با ویرانه خویش من چه گویم با این دل ریش
قلب مجروح تا به کجا خواهد رفت من ماندم و یک دو آباده خویش
ویرانی دنیا بنگر که چه کردست دل تو ریش و دل من ریش
بازا و در پس این بغض شکسته دست من گیر و یاد آزرده خویش
محتشم داند که چه می گویم ورنه کار هر دلق ملمع نبود خیراندیش